Tüm ilişkilerde insanlar zaman zaman kurban, kurtarıcı ya da zalim (suçlayıcı) rolüne bürünebilir. Bunun altında genellikle yaşanan ya da yaşanacak durumla ilgili kaygı, endişe, korku, suçluluk, utanç gibi zorlayıcı ve kendini ya da karşısındaki kişinin değerini etkisini azaltan, çarpıtan deneyimler yatar. Yani “keşfedilmeyi bekleyen öğretmen ya da öğrenci, “Bu okulda kimse anlamıyor”, “Bu çocuk kime çekti ki?” diyenler farkında olmadan psikolojik oyun döngüsüne girerler. Oysa başka türlü bir ilişki döngüsü de mümkündür. Zalim olmak yerine korumak, kurban olmak yerine becerilerini fark etmek ve geliştirmek, kurtarıcı olmak yerine cesaretlendirme ve destek seçilebilir. Eğitimde psikolojik oyun yerine kendin gibi olarak eşitlikçi ilişki kurmak mümkündür.
Amaç: Katılımcıların, eğitim ortamında bilinç dışı oynadıkları psikolojik oyunları ve bilinçli oynadıkları güç oyunlarını fark etmelerini ve oyundan çıkma becerilerini desteklemek amaçlanmaktadır.
Kapsam ve İçerik
- Psikolojik ve güç oyunlarının tanımı
- Drama üçgeni: Suçlayıcı, kurtarıcı, kurban
- Eğitimde kabul alma ve sevilme çabası olarak drama üçgeni
- Oyundan çıkış yöntemleri
- Drama üçgeninin panzehiri otonomi üçgeni: Koruma, izin, akıl enerji
Hedef Kitle: Okul çalışanları ve öğrenciler
